3,5 yaş şerefine!
Zaman ne kadar kontrolsüzce geçiyor.
Ellerinden akıp gidiyor ve hiç anlamıyorsun şuan 3,5 yaşında olmana inanamıyorum.
Geçenlerde canım çok sıkılmıştı ve mutfakta duygulandım Defne ağladığımı fark etti annecim üzülme ben yanındayım dedi.
Önemli bir şey değil annecim canım acıdı biraz dedim. Yara bandı yapıştıralım geçer dedi.
Elimden tuttu ve beni hiç bırakmadı.
Durup durup koşup gelip sarılıyor ne çok seviyorum ne çok diyoruz birbirimizi.
İnsanın bir parçasının sana seni ne çok seviyorum iyi ki benim annemsin demesinden öte duygu yok bu dünyada.
Her gün şükrediyorum iyi ki diyorum çok şükür diyorum. Daha 3.5 yaşında bana bu kadar destek olursan 18 yaşında düşünemiyorum.
Evet bizde bir sürü sendromlar atlattık. 2 yaş krizlerimiz , 3 yaş krizlerimiz vs. derken geldi geçti bugünler.
Şimdi önümüzde 4 yaş sendromu var :( her yaşın bir sendromu var...
Defne bazen hiç olmadık ağlama krizlerine girdi ilk zamanlarda ne yapacağımı bilemedim ve bu süreçte onunla ağlamışlığım oldu.
Modern anne olmak için uğraşmıyorum, böyle bir iddiamda olmadı mükemmel bir anne hiç bir zaman olamam zaten kimse olamaz.
Yeri geldi ses tonum yükseldi ama sonra oturup sebeplerini ve nedenlerini tek tek anlattım. Her zaman onun birey olduğunu ve fikirlerinin bizim için önemli olduğunu belirttim.
Her şeyi kenara bırak büyüdüğünde ne mutlu bir çocukluk yaşadım diye içinden geçirsin.
Gerçekten sadece mutlu, huzurlu bir ailesi olduğunu önemseyerek sevgi dolu bir insan olsun.
Şimdi karıncayı, kuşu , kediyi hepsini seviyor... Aynı devam etsin çiçeği bile seven koparırsak arılar bal yapamaz ki düşüncenin bu hayatta hiç gitmemesi en büyük dileğim.
Aman çocuk işte deyip geçmedim hiç bir zaman yada bir sus kızım gibi söylemlerim olmadı.
Evet hayatımda Defne ile konuşma süreçlerinde insanlara müdahale ettim.
Naparsınız bende bazen tipik bir anneyim işte!
Seni seviyorum canım kızım.
İyiki varsın hayatımda..
Ellerinden akıp gidiyor ve hiç anlamıyorsun şuan 3,5 yaşında olmana inanamıyorum.
Geçenlerde canım çok sıkılmıştı ve mutfakta duygulandım Defne ağladığımı fark etti annecim üzülme ben yanındayım dedi.
Önemli bir şey değil annecim canım acıdı biraz dedim. Yara bandı yapıştıralım geçer dedi.
Elimden tuttu ve beni hiç bırakmadı.
Durup durup koşup gelip sarılıyor ne çok seviyorum ne çok diyoruz birbirimizi.
İnsanın bir parçasının sana seni ne çok seviyorum iyi ki benim annemsin demesinden öte duygu yok bu dünyada.
Her gün şükrediyorum iyi ki diyorum çok şükür diyorum. Daha 3.5 yaşında bana bu kadar destek olursan 18 yaşında düşünemiyorum.
Evet bizde bir sürü sendromlar atlattık. 2 yaş krizlerimiz , 3 yaş krizlerimiz vs. derken geldi geçti bugünler.
Şimdi önümüzde 4 yaş sendromu var :( her yaşın bir sendromu var...
Defne bazen hiç olmadık ağlama krizlerine girdi ilk zamanlarda ne yapacağımı bilemedim ve bu süreçte onunla ağlamışlığım oldu.
Modern anne olmak için uğraşmıyorum, böyle bir iddiamda olmadı mükemmel bir anne hiç bir zaman olamam zaten kimse olamaz.
Yeri geldi ses tonum yükseldi ama sonra oturup sebeplerini ve nedenlerini tek tek anlattım. Her zaman onun birey olduğunu ve fikirlerinin bizim için önemli olduğunu belirttim.
Her şeyi kenara bırak büyüdüğünde ne mutlu bir çocukluk yaşadım diye içinden geçirsin.
Gerçekten sadece mutlu, huzurlu bir ailesi olduğunu önemseyerek sevgi dolu bir insan olsun.
Şimdi karıncayı, kuşu , kediyi hepsini seviyor... Aynı devam etsin çiçeği bile seven koparırsak arılar bal yapamaz ki düşüncenin bu hayatta hiç gitmemesi en büyük dileğim.
Aman çocuk işte deyip geçmedim hiç bir zaman yada bir sus kızım gibi söylemlerim olmadı.
Evet hayatımda Defne ile konuşma süreçlerinde insanlara müdahale ettim.
Naparsınız bende bazen tipik bir anneyim işte!
Seni seviyorum canım kızım.
İyiki varsın hayatımda..
Yorumlar