Seval Cayak

Birazda şeker hamurundan yaptığım pastalara yer vermek istedim.  İlk önce Hobi olarak başlayan bur denemelerim bir iki derken baktım ki elimden geliyor. En azından tepkiler güzeldi. Çevremde tanıdıklarıma yapmaya başladım. Şimdi kendi çapımda evde pasta yapıyorum. Sipariş alınır diyerek fotoğraflara yer veriyorum.

Kış ayının gelmesi ile birlikte tatile özlem başlarsa.. Sonra fark ettim ki tatili paylaşmamışız. Hemen kolları sıvadım. Tatile gitmeden bir hafta önce stresim başladı. Ne yapacağım uçakta ne olacak, ağlarsa, yanıma ne alacağım ya güneşte yanarsa koruyamazsam iptal mi ettirsem diye düşünürken geldi çattı. Açıkçası Defne'nin valiz 1 hafta önce başladı hazırlanmaya. Sırf kol zıbınlar, havlu,penye elbise kurtarıcılarımdı. Havalimanına geldiğimizde Defne uyandı uçağın kalkış anına kadar da uyanıktı. Uçağın kalkma anında sesten etkilendi direkt emmek istedi sonra emzikle uyudu ve uçuş boyunca gidiş ve dönüş çok rahat geçti. Uçak için yanıma neler aldım; -Yedek kıyafet ve battaniyesini - Oyun kartları ve bir oyuncak - Çubuk kraker , su ve kefir (Hazır mama yada süt içmiyor ancak kendi yaptığımız kefir'i içiyor ) -Yedek biberon, ıslak mendil -Acil durum ilaçlarımız Çok şükür hiç birine ihtiyaç duymadan yolculuk geçirdik. Otelimiz çocuk için oldukça rahat bir oteldi.

Bu aralar çok zor oluyor bırakıp gitmek. Büyüdükçe iletişim kurmaya başladıkça daha da zor oluyor. Sabahları yataktan kalkıyorum sessizce giyinmeye başlıyorum tatlı ve minnoş bir ses  -Anne !  -Günaydın Aşkım diyorum :) - Anne ...anne :) diye gülümsemelerle devam ediyor. Sonra gel bırak ve git. Defne uyandığı zamanlarda onu kucaklayıp anneanneye gidiyoruz Allahtan anneanneyle evimiz çok yakın. Uyuduğu zamanlarda o geliyor. Tabi Defne durumu anlıyor merdivenlerden inerken bir omzuma yatmalar . Sıkı sıkı sarılmalar derken nasıl ayrılacağız triplerine giriyorum. Yolda anlatıyorum anne çalışıp gelecek , mama alacak , oyuncak alacak akşam geldiğimde beraber oynayacağız falan . Bir ağlama seansı sonra oyuncaklara saldırma ve ben kaçar. Zor bir durum uyandığında bu durumu yaşamak çok zor. Uyuduğunda bırakıp gittiğimde ise onun kalkış anına denk gelememek hepsi ayrı üzüyor insanı. Akşamları uçarak gidiyorum. Bazen çıkışta bir yere uğradığımda suçlu hissediyorum kendimi .  Çalı

Minik prensesim ... Şimdi dönüp bakıyorum da ne kadar küçükmüşsün bugün benim baya yazasım var sana :) Sevgili Yağız dayın sağolsun yoğun iş temposundan bize zaman ayırıp seni fotoğraflarını çekti. Çok da güzel oldu. İyi ki de çekti.. Bir kaç kareyi paylaşmak istedim. Bu fotoğraflarda tahmini 2 aylık falansın. İlerleyen zamanlarda son halinin fotoğraflarını da paylaşıyor olacağım. Hatta yakında defne tatilde adlı çalışmamızın fotoğrafları burayı süslüyor olacak :) Cicimm.. Seni seviyorum.

Geldi çattı 8.ay :) Ne de hızlı geçiyor zaman oysaki ben yavaş geçmesini isterken diyorumki ama daha doyamadım ben bebekliğine daha. Kendi kendine oturabiliyorsun artık :) Ne kadar keyifli her gün senin bir şey yaptığını görmek.. Kelimelerin birleşiminde 1 -2 kez Anne dedin :) Tabi bunun keyfi ayrıca güzel.. İşe geldiğimde bir posta senle yaptıklarımızı izliyorum her gün. Alkış yap Defne :) Bye bye yap kızım . Çak Defne :) Ve hepsi başarı ile yapılır. Çevresindeki kişileri taklit etmeye başladın artık herkesin öksürüğünü taklit ediyor benim kızım ben kızıyorum gerçi tik olacak zannediyorum. Dışarıda olmayı pek seviyorsun bu huyun aynı ben :) ama tatlı totonu kaldırıp emeklemiyorsun bence erken yürüyeceksin .. Canım benim ..  Senle geçen her dakkika çok kıymetli ve çok güzel. Şükürler olsun senin varlığına. Seni seviyoruz Prensesim Annenden Sevgilerle,

Her anne gibi bende ilk yaş gününün güzel olmasını istedim. İlk doğum günü kutlaması ve herşeyi çok güzel olmalıydı. Doğum gününden bir gün öncesine kadar elimde hiç bir şey yoktu. Tasarlanan çizimler basılmamıştı, hediyelikler hazır değildi, Defne'nin elbisesi yıkanmamıştır hatta ben ne giyeceğimi bilmiyordum. Günlerden cuma :)  Eşim erkenden baskıya gitti bir an önce yapılanları bastırması lazım ki süslemeler tamamlansın. Magnet yapacaktık ama daha ortada ne olacağı yoktu. Neyse ki güzel haber hepsini tamamlamıştı.  Akşam üzeri Hediyelikler için benim yapmam gereken şeyleri yapmaya başladım. Kurabiye, reçel detayları aşağıda belirteceğim.. Cuma gecesi 3 gibi her şey bitti ve artık Cumartesiye hazırdım .:) Doğum günü temamız limondu :) Bu sebeple limon reçelleri yapıp dağıtmak istedim. Bu konuda teyzem bana oldukça destek oldu reçelli bizzat kendi yaptı ve harika bir tadı oldu.  (Tarifini daha sonra yazımda paylaşacağım) Renklerde biraz sorun yaşadık ama

Beraber 1 yılı devirdik. Dünyaya geldiğin ilk 2 günü anlamadım nasıl geçti sancım oldu mu ? Doğum yapmak zor mu ? Hastanede neler oldu hiç birini hatırlamıyorum diyebilirim. Eve geldiğimde anne olduğumu anladım seni kendi ellerimizle hazırladığımız yatağa koyduğumda. Artık 3 kişilik bir aile olduk dedim. Günlerin hemen geçmesini ve bir an önce büyümeni istiyordum. Sonra zaman geçmesin istedim çünkü artık senle ilgili her gün bir şey keşfetmeye başladım. Her günün ayrı bir güzeldi benim için.. Bana ilk algılayarak gülmen. Elinle yüzümü sevmen. Yatakta ilk dönüşün.. Emekleme çabaların. Damak tadının oluşması ve istediğin yemeği yemen. Beğendiğin kıyafeti bunu giydir diye göstermen. Dışarı çıkmak istediğinde kapıyı göstermen. Her şey senle ayrı bir güzelleşti. Zaman yavaş geçsin kaçırdığım şeyler olabilir. Çok takık , senin üzerine düşen hatta bu konu da insanlara güvenmeyen biri oldum. Bana göre kimse sana ben ve anneannenden daha iyi bakamaz ve düşünemezmiş gib

       Çıkan dişlerimizi kutlamadan olmazdı :) İnci gibi dişlerin olsun temalı partimizden Merhaba :)      İlk önce kendi çapımda bir şeyler yapmaya çalıştım aslında daha büyük bir organizasyon olacaktı ama elimden geldiği kadar. Eminönü bu konuda her şeyi bulabileceğimiz bir yer ancak ben hava şartlarından gidemedim bulunduğum bölge den temin ettiklerimle ancak bu kadar oldu. İlk önce diş buğdayı denince ilk aklıma gelen fırça ve diş macunu oldu  Web sitelerini araştırırken denk geldiğim tatlı mı tatlı Hatice hanım bu konuda bana en güzel hediyelikleri hazırladı.   Defne'nin doğumdan kalan sepeti kullanarak sunum yaptım. Annem ve teyzelerim sunumlar için hazırlıkları yaptı bana yardımcı oldu demiyorum direkt onlar yaptılar :) Tam bir gün havasında olmasını istiyorduk. Diş buğdayı için herkes gibi buğdayı pişirmek istemedik biz Keşkek yaptık oldukça da lezzeti oldu herkes yedi diyebilirim :) İnternet üzerinden bulmuş olduğum etiketler ile  öz

Bugün tam 7 aylık oldun! Duygularımın karmakarışık olduğu bir gün. Sabah kendi kendime acaba iyi bir annemi dedim.Bunu sorgulatan insanlar var hayatım da belkide. Evet herkes her şeye çok fazla yorum yapıyor . Aslında bunu yese daha iyi büyür, bunu içir ama onu asla verme gibi gibi. Aa üstü ince değil mi ? Çok kalın giydiriyorsun.. Vs vs vs vs.. Benim hayatım benim çocucuğum benim kurallarım diye bağırmak yerine ... Onlarda bizi düşünüyor diye susuyorum.. İyiliğimizi istediği için.. İşte böyle kızım bu aralar karışık kafam.. Kızım benim güzel kızım. Ben elimden geldiği kadar seni en mükemmeli ile büyütmek için uğraşıyorum. Ömrünün çeyrek yaşını doldurdun. Hayatta önünde o kadar uzun yolun var ki . Bu yolun hep huzurlu ve ahlaklı insanlarla dolu geçsin. Sadece sevmeyi , merhameti, insanlığı öğrensen yeter. Diğerleri gelir zaten. Bu hayatta mühendis, doktor, öğretmen ,diplomat olmak zorunda değilsin ama iyi bir insan olmak zorundasın Defne :) Baban ve ben gerek