Zaman ne kadar kontrolsüzce geçiyor. Ellerinden akıp gidiyor ve hiç anlamıyorsun şuan 3,5 yaşında olmana inanamıyorum. Geçenlerde canım çok sıkılmıştı ve mutfakta duygulandım Defne ağladığımı fark etti annecim üzülme ben yanındayım dedi. Önemli bir şey değil annecim canım acıdı biraz dedim. Yara bandı yapıştıralım geçer dedi. Elimden tuttu ve beni hiç bırakmadı. Durup durup koşup gelip sarılıyor ne çok seviyorum ne çok diyoruz birbirimizi. İnsanın bir parçasının sana seni ne çok seviyorum iyi ki benim annemsin demesinden öte duygu yok bu dünyada. Her gün şükrediyorum iyi ki diyorum çok şükür diyorum. Daha 3.5 yaşında bana bu kadar destek olursan 18 yaşında düşünemiyorum. Evet bizde bir sürü sendromlar atlattık. 2 yaş krizlerimiz , 3 yaş krizlerimiz vs. derken geldi geçti bugünler. Şimdi önümüzde 4 yaş sendromu var :( her yaşın bir sendromu var... Defne bazen hiç olmadık ağlama krizlerine girdi ilk zamanlarda ne yapacağımı bilemedim ve bu süreçte onunla ağlamışlığım ...
Yorumlar